Stefan Filipkiewicz “Pejzaż leśny” 1930 r.

Olej, płyta.

Sygn. dat. i opisany p.d.: Kochanemu Dziutkowi w dniu imienin ofiaruję 27.6.1930 Stefan Filipkiewicz

Wymiary: 33 x 47 cm

Stefan Filipkiewicz urodził się w Tarnowie w 1879 roku, zginął w obozie koncentracyjnym w Mauthausen-Gusen w 1944 roku. Był malarzem i grafikiem, specjalizującym się w pejzażach. W latach 1900-1908 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza i Jana Stanisławskiego. Już w czasie studiów uczestniczył w wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (TPSP), a później brał udział w wielu wystawach zarówno krajowych, jak i zagranicznych.

Filipkiewicz, uznawany za jednego z najwybitniejszych uczniów Stanisławskiego, malował głównie krajobrazy tatrzańskie i podhalańskie oraz pejzaże z Radziszowa pod Krakowem, gdzie spędzał wakacje. W późniejszych latach jego twórczość obejmowała również widoki nadmorskie. Malował także dekoracyjne martwe natury z bukietami kwiatów, zajmował się grafiką, ilustracją oraz projektowaniem plakatów i medali.

Od 1908 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W latach 1913-1914 prowadził kurs malarstwa dekoracyjnego w Szkole Przemysłowej w Krakowie, a od 1930 roku wykładał na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie od 1937 roku był profesorem. Brał udział w licznych wystawach, w tym w 1929 roku otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a w 1933 roku został nagrodzony przez Polską Akademię Umiejętności za całokształt twórczości.

Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich (1914-1917). W czasie II wojny światowej działał w konspiracji, pełniąc funkcję Sekretarza Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi na Węgrzech i Placówki w Budapeszcie, będącej przedstawicielstwem Rządu RP na uchodźstwie. Aresztowany przez gestapo, prawdopodobnie pod koniec lipca 1944 roku, został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen, gdzie 23 sierpnia 1944 roku zginął zamordowany wraz z współpracownikami z konspiracji: Henrykiem Sławikiem, Edmundem Fietz-Fietowiczem, Kazimierzem Gurgulem i Andrzejem Pyszem.